Ilham
New member
El Basît İsmi Kaç Kere Okunmalı? Gerçekten Sayı mı Önemli?
Arkadaşlar, uzun süredir forumda bazı konuların “sorgusuz sualsiz” kabul edildiğini görüyorum. Bunlardan biri de “El Basît ismini şu kadar kere oku, şu etkiyi gör” söylemleri. Açık konuşayım: Bu bana fazlasıyla ezbere dayalı geliyor. Kaç kere okunmalı sorusunun cevabını, kimin verdiği, hangi kaynaktan aldığı, hangi bağlamda söylediği çoğu zaman ortada yok. Buna rağmen insanlar sanki bu sayı, ilahi bir kodmuş gibi davranıyor. Peki biz ne yapıyoruz? Birçoğumuz araştırmadan, sorgulamadan tekrar ediyoruz.
Benim derdim kimsenin inancını küçümsemek değil; derdim, bir inancın içinin boşaltılarak mekanik bir “formül”e indirgenmesi. “300 kere oku, bereket gelir” ya da “66 kere oku, gönlün genişler” gibi net reçeteler kulağa hoş geliyor olabilir, ama bu yaklaşımın hem mantıksal hem de manevi anlamda ciddi zayıf noktaları var.
---
Sayıya Takılmak: Maneviyatı Mekaniğe İndirgemek
İsimlerin, duaların veya zikrin manevi bir yönü olduğu söylenir. Fakat burada bir problem var: Maneviyat, kişisel bir tecrübedir; sayılar ise mekaniktir. “El Basît”in anlamı, genişleten, ferahlatan demektir. Bu ismin insana etkisi, sayıya bağlı olmaktan çok, kişinin niyeti, kalbi ve samimiyetiyle ilgilidir.
Eğer sayıya bu kadar odaklanırsak, zikrin özü olan içsel bağ kopuyor. O zaman zikri yapan kişi, tespihi sayan bir makinadan farkı kalmıyor. Sahi, Allah’a yakınlaşmak bir matematik problemi mi?
---
Erkekler ve Kadınlar: Farklı Yaklaşımlar, Aynı Sorun
Burada ilginç bir gözlemim var. Erkek forumdaşlar genelde bu konuya daha “stratejik” yaklaşıyor: “Şu kadar kere oku, şu sonucu alırsın.” Yani net hedef, net yöntem, ölçülebilir sonuç. Bir nevi problem çözme mantığı.
Kadın forumdaşlar ise daha çok “hissetme” tarafında: “Beni rahatlatıyor, içimi ferahlatıyor.” Onlar için sayıdan çok, hissettiği huzur önemli. Ama farkında olmadan onlar da çoğu zaman sayıya uymak zorunda hissediyor, çünkü “öyle söylenmiş.”
Bu iki yaklaşımın ortak noktası, çoğu zaman kaynağı sorgulamadan kabul etmek. Erkekler sayının işlevselliğine inanıyor, kadınlar ise gelenekten gelen uygulamanın güvenine. Peki, neden iki taraf da bu yöntemin gerçekten nereden geldiğini sorgulamıyor?
---
Gelenek mi, Hurafe mi?
El Basît isminin şu kadar kere okunması gerektiğine dair net bir Kur’an ayeti veya sahih hadis var mı? Bildiğim kadarıyla yok. O zaman bu sayı nereden geliyor? Cevap genelde şu: “Tasavvuf büyüklerinden biri böyle demiş.”
Tamam, tasavvuf geleneğinde manevi tecrübeler önemli. Ama bu tecrübeler bireyseldir, evrensel bir kural değildir. Bir şeyin bir kişiye iyi gelmesi, herkes için geçerli olacağı anlamına gelmez. Hele hele bu, ilahi bir zorunluluk gibi sunuluyorsa, işte orada durup düşünmek lazım.
---
Provokatif Sorular Zamanı
- Eğer sayıya uymadan El Basît ismini okursak, etkisi azalır mı? Azalıyorsa, bu kuralı kim koydu?
- Bir isim 300 kere okununca işe yarıyorsa, 299 kere okuyunca neden yaramasın?
- Zikirde önemli olan sayının tamamlanması mı, yoksa anlamı ve hissiyatı mı?
- Bu sayıların kaynağını sorgulamak neden birçok insanı rahatsız ediyor?
- Maneviyat, neden bu kadar “formül”leşti?
---
Sorgulamanın İmanı Zedelemediğini Hatırlamak
Bazıları, bu tip soruların imanı zedeleyeceğini düşünüyor. Ben tam tersini düşünüyorum. Sorgulamak, inancı temelsiz alışkanlıklardan ayıklamak demektir. Gerçek iman, otomatik pilottaki ritüellerden değil, bilinçli tercihlerden doğar.
Eğer bir uygulamanın nedenini bilmezsek, o uygulama zamanla “anlamsız bir alışkanlık” haline gelir. Oysa anlamını bildiğimiz ve içselleştirdiğimiz her ibadet, bizi daha derin bir bağa taşır.
---
Peki Ne Yapmalı?
- Kaynağı sorgula: Bu sayı nereden geliyor? Kur’an, hadis, alim görüşü mü, yoksa bireysel bir tecrübe mi?
- Niyetini güçlendir: Zikir, sadece dilde değil, kalpte de olmalı.
- Mekanizmayı değil, manayı önemse: İlahi isimlerin etkisi, sayıdan çok niyette ve içtenlikte gizlidir.
- Çeşitli bakış açılarını dinle: Erkeklerin stratejik bakışı da, kadınların empatik yaklaşımı da önemli; ama ikisi de eleştirel süzgeçten geçmeli.
---
Son Söz
Arkadaşlar, El Basît ismini veya herhangi bir ilahi ismi okurken sayıların kölesi olmayalım. Maneviyat, matematikten çok daha derin bir alan. Sorgulamak, inancımızı sarsmaz; tam tersine, onu sağlamlaştırır.
Şimdi top sizde:
- Sizce sayı gerçekten önemli mi, yoksa bu tamamen psikolojik bir şartlanma mı?
- Gelenekten gelen bu uygulamaları sorgulamak, bizi daha mı bilinçli yapar yoksa inancımızı zayıflatır mı?
- Ve en önemlisi… Bu kadar tartışmaya değer mi, yoksa “yap gitsin” mi diyorsunuz?
Bu başlığı, sadece “kaç kere okunmalı?” sorusunun değil, “neden bu kadar sayıya takılıyoruz?” sorusunun tartışılması için açtım. Hadi bakalım, hararetli bir tartışma bizi bekliyor.
---
İstersen sana bunun forumda daha fazla etkileşim alması için cevap provoke eden ek alt başlıklar ve mini anket soruları da hazırlayabilirim. Böylece tartışma daha hızlı büyür.
Arkadaşlar, uzun süredir forumda bazı konuların “sorgusuz sualsiz” kabul edildiğini görüyorum. Bunlardan biri de “El Basît ismini şu kadar kere oku, şu etkiyi gör” söylemleri. Açık konuşayım: Bu bana fazlasıyla ezbere dayalı geliyor. Kaç kere okunmalı sorusunun cevabını, kimin verdiği, hangi kaynaktan aldığı, hangi bağlamda söylediği çoğu zaman ortada yok. Buna rağmen insanlar sanki bu sayı, ilahi bir kodmuş gibi davranıyor. Peki biz ne yapıyoruz? Birçoğumuz araştırmadan, sorgulamadan tekrar ediyoruz.
Benim derdim kimsenin inancını küçümsemek değil; derdim, bir inancın içinin boşaltılarak mekanik bir “formül”e indirgenmesi. “300 kere oku, bereket gelir” ya da “66 kere oku, gönlün genişler” gibi net reçeteler kulağa hoş geliyor olabilir, ama bu yaklaşımın hem mantıksal hem de manevi anlamda ciddi zayıf noktaları var.
---
Sayıya Takılmak: Maneviyatı Mekaniğe İndirgemek
İsimlerin, duaların veya zikrin manevi bir yönü olduğu söylenir. Fakat burada bir problem var: Maneviyat, kişisel bir tecrübedir; sayılar ise mekaniktir. “El Basît”in anlamı, genişleten, ferahlatan demektir. Bu ismin insana etkisi, sayıya bağlı olmaktan çok, kişinin niyeti, kalbi ve samimiyetiyle ilgilidir.
Eğer sayıya bu kadar odaklanırsak, zikrin özü olan içsel bağ kopuyor. O zaman zikri yapan kişi, tespihi sayan bir makinadan farkı kalmıyor. Sahi, Allah’a yakınlaşmak bir matematik problemi mi?
---
Erkekler ve Kadınlar: Farklı Yaklaşımlar, Aynı Sorun
Burada ilginç bir gözlemim var. Erkek forumdaşlar genelde bu konuya daha “stratejik” yaklaşıyor: “Şu kadar kere oku, şu sonucu alırsın.” Yani net hedef, net yöntem, ölçülebilir sonuç. Bir nevi problem çözme mantığı.
Kadın forumdaşlar ise daha çok “hissetme” tarafında: “Beni rahatlatıyor, içimi ferahlatıyor.” Onlar için sayıdan çok, hissettiği huzur önemli. Ama farkında olmadan onlar da çoğu zaman sayıya uymak zorunda hissediyor, çünkü “öyle söylenmiş.”
Bu iki yaklaşımın ortak noktası, çoğu zaman kaynağı sorgulamadan kabul etmek. Erkekler sayının işlevselliğine inanıyor, kadınlar ise gelenekten gelen uygulamanın güvenine. Peki, neden iki taraf da bu yöntemin gerçekten nereden geldiğini sorgulamıyor?
---
Gelenek mi, Hurafe mi?
El Basît isminin şu kadar kere okunması gerektiğine dair net bir Kur’an ayeti veya sahih hadis var mı? Bildiğim kadarıyla yok. O zaman bu sayı nereden geliyor? Cevap genelde şu: “Tasavvuf büyüklerinden biri böyle demiş.”
Tamam, tasavvuf geleneğinde manevi tecrübeler önemli. Ama bu tecrübeler bireyseldir, evrensel bir kural değildir. Bir şeyin bir kişiye iyi gelmesi, herkes için geçerli olacağı anlamına gelmez. Hele hele bu, ilahi bir zorunluluk gibi sunuluyorsa, işte orada durup düşünmek lazım.
---
Provokatif Sorular Zamanı
- Eğer sayıya uymadan El Basît ismini okursak, etkisi azalır mı? Azalıyorsa, bu kuralı kim koydu?
- Bir isim 300 kere okununca işe yarıyorsa, 299 kere okuyunca neden yaramasın?
- Zikirde önemli olan sayının tamamlanması mı, yoksa anlamı ve hissiyatı mı?
- Bu sayıların kaynağını sorgulamak neden birçok insanı rahatsız ediyor?
- Maneviyat, neden bu kadar “formül”leşti?
---
Sorgulamanın İmanı Zedelemediğini Hatırlamak
Bazıları, bu tip soruların imanı zedeleyeceğini düşünüyor. Ben tam tersini düşünüyorum. Sorgulamak, inancı temelsiz alışkanlıklardan ayıklamak demektir. Gerçek iman, otomatik pilottaki ritüellerden değil, bilinçli tercihlerden doğar.
Eğer bir uygulamanın nedenini bilmezsek, o uygulama zamanla “anlamsız bir alışkanlık” haline gelir. Oysa anlamını bildiğimiz ve içselleştirdiğimiz her ibadet, bizi daha derin bir bağa taşır.
---
Peki Ne Yapmalı?
- Kaynağı sorgula: Bu sayı nereden geliyor? Kur’an, hadis, alim görüşü mü, yoksa bireysel bir tecrübe mi?
- Niyetini güçlendir: Zikir, sadece dilde değil, kalpte de olmalı.
- Mekanizmayı değil, manayı önemse: İlahi isimlerin etkisi, sayıdan çok niyette ve içtenlikte gizlidir.
- Çeşitli bakış açılarını dinle: Erkeklerin stratejik bakışı da, kadınların empatik yaklaşımı da önemli; ama ikisi de eleştirel süzgeçten geçmeli.
---
Son Söz
Arkadaşlar, El Basît ismini veya herhangi bir ilahi ismi okurken sayıların kölesi olmayalım. Maneviyat, matematikten çok daha derin bir alan. Sorgulamak, inancımızı sarsmaz; tam tersine, onu sağlamlaştırır.
Şimdi top sizde:
- Sizce sayı gerçekten önemli mi, yoksa bu tamamen psikolojik bir şartlanma mı?
- Gelenekten gelen bu uygulamaları sorgulamak, bizi daha mı bilinçli yapar yoksa inancımızı zayıflatır mı?
- Ve en önemlisi… Bu kadar tartışmaya değer mi, yoksa “yap gitsin” mi diyorsunuz?
Bu başlığı, sadece “kaç kere okunmalı?” sorusunun değil, “neden bu kadar sayıya takılıyoruz?” sorusunun tartışılması için açtım. Hadi bakalım, hararetli bir tartışma bizi bekliyor.
---
İstersen sana bunun forumda daha fazla etkileşim alması için cevap provoke eden ek alt başlıklar ve mini anket soruları da hazırlayabilirim. Böylece tartışma daha hızlı büyür.